Günlerden pazar. O derin duygusallığı, rafineliği ve ‘Yeni Türkiye’nin aurasını yakalamış, robe de chambre’ımı giymiş, iPod’umda Marlene Dietrich’in inanılmaz güzel sesi eşliğinde tam Martell konyağımı avucumda ısıtıyordum ki telefon çaldı. Arayan İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya… E. Özkök tarzı bir yazı denemesi
Son yılların en kötü haftalarından birini geçirdik. Kurulalı 88 yıl olmasına rağmen hâlâ Kürt sorununu çözememiş bu Cumhuriyet’te, bir yanda gencecik insanlar yine dağlarda birbirlerini öldürdü; bir yanda depremden beter ırkçılık felaketinin bu 88 yılın… Kürtlere ‘oh olsun’ diyenleri ne yapalım?
Yeni bir gazetecilik türü peyda oldu diyorlar: Belge gazeteciliği. Emniyet ya da ‘özel yetkili’ savcılar bazı gazetelere, bazı belgeleri gönderiyor, onlar da yayınlıyor. Bir fenalık var mı bu işte diye düşündüm; önceleri olağan buldum bir… Polis bülteni gazeteciliği
Annemi kaybettim ben, altı ay olmuş… Yaşayanlar bilir, hiçbir şeye benzemez. Artık bir daha hiç eskisi gibi olamayacağını hissedersin. Evlat acısından sonra en büyük acı diyor çokları. Doğru herhalde… Annem bir hastane odasında can verdi.… Kan var bütün kelimelerin altında
Hayat TV’de sabahları gazetelerin birinci sayfalarını okuyup yorumlamaya çalıştığımız bir programımız vardı. O dönemde her Allahın günü sabah erkenden kalkar 15-20 gazeteyi didik didik ederdik. Bir sezon boyu bu işi yapmak, takdir edersiniz ki üzerimizde… Peki ya medyanın şahin ve güvercinleri?
Sapla samanı ayırmak gerek. Daha önce anlatmaya çalıştım, şimdi ‘şortlu kıza dayak’, ‘Erzurum’da sigara içen kadına ramazan saldırısı’ ve ‘Fatih’teki provokatör travestiler’ meseleleri üzerine bir kere daha gireceğim konuya: 28 Şubat’ın boğucu günlerinde, İzmir’de evlerin… Ramazan’da kim mağdur: Şortlu kızlar mı, dindarlar mı?
Tam da her şey iyi gidiyorken ve Kürt sorununun çözüleceğine dair umutlar artmışken birden sahne değişti. Şimdi silah sesleri ve ağıtlar varken, biz ses çıkartamaz olduk. Neden böyle oldu? Dönüm noktası, Silvan’da 13 askerin hayatını… Çözüm istemek suç değil
Geçen hafta Banu Güven olayı üzerinden bir basın özgürlüğü yazısı yazmış ve memlekette gazetecilik yapma sınırlarının gitgide daraldığından bahsetmiştim. Bu yazı üzerine hiç beklemediğim insanlardan, hiç beklemediğim tepkiler aldım. Kimi “Ergenekoncu haber kanalı yola getirilmeli… Özgürlük herkes için mi?
NTV ekranında kendimizi en yakın hissettiğimiz yüzdü Banu Güven. Haberleri anlatırken bizden yana biri olduğunu hissediyorduk bir şekilde. ‘Hayata Dönüş Operasyonu’nun Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk’e, “Vicdanınız rahat mı?” diye sorarken de, İsmail Beşikçi’yi programında… Bu kadarcık gazeteciliğe mahkûm değiliz
Seçim dönemlerinde, gazeteleri taramak moral bozan bir iş haline geliyor. Her biri maksatlı haberler, yorumlar, fotoğraflar sayfaları dolduruyor. Manşetler bir psikolojik harbin silahları olarak okura doğrultuluyor… Yansız olmalarını beklemiyorum elbette. Zaten hangi gazetenin hangi partiyi… AK Parti, medyalamaları ve psikolojik savaş